allerliefste docent ever

''Celine mag ik voorop? me been doet pijn'' ''Tuurlijk'' Ik ging op het stoeltje voorop zitten en we fietste naar school. De concierge keek ons boos aan en bulderde ''waarom zijn jullie nou weer te laat?!'' Ik keek hem boos aan en vertelde toen het hele verhaal. ''Dus ons te laat briefje hoeft u niet te schrijven'' en ik liep weg en trok Celine mee. Ik klopte aan op de deur van ons lokaal en deed hem open. ''En waarom zijn de dames nu weer te laat?'' vroeg mevrouw boomstronk. Ik maakte een oogrol en vertelde weer het verhaal. Betsy grinnekde zachtjes terwijl we achter haar gingen zitten. We pakte onze wiskunde spullen en ik gooide me tas naast me stoel. ''Eruit frederique'' Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan. ''Waarom nou weer?'' ''Omdat ik dat zeg'' Ik pakte me tas die ik met een klap op tafel legde en deed me wiskunde spullen er weer in. Ze keek me woedend aan en ik liep naar de deur. ''Ciao allerliefste docent ever'' zij ik met veel sarcasme en smeet de deur dicht.